.Συμβουλευτική Γονέων
Καλησπέρα. Θα ήθελα να μου δώσετε κάποιες συμβουλές για τη στήριξη του γιου μου 12 ετών που έχει διαβήτη εδώ και τρία χρόνια αλλά ακόμη δεν το έχει πλήρως αποδεχτεί, ευχαριστώ.
Αγαπητή Κα Π,
είναι απαραίτητο η οικογένεια και το παιδί να μπορέσει να προσαρμοστεί στον νέο αυτό τρόπο ζωής. Συνεπώς πρέπει να μάθει πώς να διαχειρίζεται αποτελεσματικά το πρόβλημά του παιδικού διαβήτη. Για ένα μικρό παιδί αυτό δεν είναι εύκολο. Οι νέες πληροφορίες, οι καθημερινές μετρήσεις, η προσεκτική διατροφή κ.α μπορούν να δημιουργήσουν μπερδεμένα, δυσφορικά συναισθήματα σύγχυσης, ανησυχίας, στεναχώριας που το παιδί δυσκολεύεται να τα εκφράσει ή να τα διαχειριστεί.
Μπορεί να προκληθούν αντιδράσεις άρνησης του προβλήματος. Δυσκολίες συμμόρφωσης στις ιατρικές διαδικασίες αλλά και θυμός προς τους οικείους. Επίσης θα υπάρξει αβεβαιότητα και άγχος για το μέλλον. Από την πλευρά της οικογένειας καλό θα ήταν πρώτα να αναγνωριστούν τέτοιες δυσκολίες και συναισθήματα. Στη συνέχεια οι γονείς πρέπει να «ακούσουν» τις συμπεριφορές του παιδιού τους.
Συμβουλευτική Γονέων
Η άμεση επικοινωνία, η λύση των αποριών και η ξεκάθαρη εικόνα του προβλήματος στο εδώ και στο τώρα, καθησυχάζει τον φόβο για το μέλλον και οδηγεί στην κατανόηση. Οι συγκεκριμένοι στόχοι, η άμεση εμπλοκή και εκπαίδευση του παιδιού στην συνεπή εφαρμογή ενός καθημερινού προγράμματος, με την ταυτόχρονη στήριξη του από τους γονείς-«εκπαιδευτές», το βοηθά σιγά-σιγά να αυτονομηθεί και να πάρει τον έλεγχο της υγείας του.
Συμβουλές
Ως μητέρα χρειάζεται να μάθετε πώς να μην είστε υπερπροστατευτική ή περιοριστική, σιγοντάροντας ίσως στην μειωμένη αυτοπεποίθηση που μπορεί να νιώσει το παιδί, επειδή αισθάνεται διαφορετικό ή αδικημένο ή υπεύθυνο που πάσχει από παιδικό διαβήτη. Επικοινωνήστε με το παιδί σας για όποιο ζήτημα προκύπτει, θέτετε όρια και στόχους χωρίς να αγνοείτε το πρόβλημα.
Συμβουλευτική Γονέων
Ο διαβήτης από μόνος του δεν συνδέεται ή δεν προκαλεί ψυχολογικές διαταραχές. Παρόλα αυτά επειδή πρόκειται για μια χρόνια ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές άγχους, διάθεσης ή διατροφικές διαταραχές αν το παιδί δυσκολεύεται πολύ στην προσαρμογή του.
Είναι σημαντικό να επιτευχθούν εξατομικευμένοι βραχυπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι ρεαλιστικοί στόχοι. Εκτός από τον έλεγχο της σωματικής του υγείας αφορούν την καλύτερη δυνατή προσαρμογή σε μια πολύπλοκη καθημερινότητα, την βελτίωση της ψυχικής υγείας και την αύξηση του επιπέδου της ποιότητα ζωής στην οικογένειά σας.